Page 105

Zou het niet leuk zijn om de laatste dag van het 1^ste trimester af te sluiten met een lekker kerstontbijt en een film?

Maar om te kunnen ontbijten moeten we boodschappen doen.

Eerst legden we samen met de klas van juf Edith de verschillende ideeën bij elkaar. Er kan zoveel lekkers gegeten worden. Dus we moesten selecteren. Smaken zijn ook zo verschillend … De kinderen raakten er heel snel uit. En dan onze boodschappenlijst opmaken. Er staat heel wat op de menu.

Nu met z’n allen naar de Lidl. Iedereen mocht iets nemen uit de rekken van ons boodschappenlijstje. Alles checken of het wel het juiste is wat we meehebben en natuurlijk niks tekort. Voila, nu naar de kassa en betalen …

Hmmmm … wat kijken we uit naar dit ontbijt !

Om het eerste trimester af te sluiten gingen we met z’n allen gaan schaatsen op de schaatspiste. Na een hele wandeling hadden we even tijd om te rusten.

En dan begon het echte werk. Eerst de schaatsen aankrijgen. Zulke zware onhandige schoenen waren we niet gewoon. Eens aangespannen en volledig vast konden we het ijs op. Voor sommigen was het de eerste keer dat ze met schaatsen op het ijs stonden. Geen sinecure. Best dat meester Joni en juf Edith mee waren om ons wat te steunen op het ijs. Er waren rekjes die ons hielpen om recht te blijven staan.

Enkelen durfden zich te wagen op de grote piste. Schaatsen tussen de grote, leuk toch !!

Na al dat schaatsen en soms ook wel wat vallen was het tijd om onze schoenen aan te trekken om terug naar school te gaan. Het was een leuke maar vermoeiende dag.

Ja, ja … De sint bracht een bezoek aan onze school. We kregen heel wat speelgoed voor de speelplaats. Eén voor één moesten we naar de Sint en Piet. Wat wist de Sint veel over ons ! De ene werd al wat meer op de vingers getikt dan de anderen. Samen met de klas van juf Edith brachten we ons liedje ‘Sint ging fietsen’.

Onze verbazing was natuurlijk heel groot toen we de volgende dag zagen dat de Sint ’s nachts nog eens in onze klas was langsgekomen. Er lag voor iedereen heel wat lekkers maar voor de klas bracht hij ons nieuw speeltapijt voor de auto’s. Wat hadden we hier reeds lang achter gevraagd.

Iedereen was dus heel blij met wat wij van de Sint hebben gekregen.

Blub is onze klaspop en handpop. Blub praat een beetje in onze plaats. Wanneer wij iets willen zeggen en niet goed weten hoe we het moeten doen of misschien wel een beetje verlegen zijn om het te vertellen, dan doet Blub het in onze plaats. Blub neemt een beetje onze angsten weg.

Bij kinderen met autisme is het niet altijd evident om de emoties of problemen naar voren te brengen. Deze handpop helpt hen daar een beetje mee. Wanneer de kinderen een probleem hebben maar niet goed weten hoe het te vertellen dan kunnen ze Blub de handpop nemen. Dan vertelt Blub het probleem wel. De andere kinderen zijn dan altijd heel aandachtig aan het luisteren en stellen Blub ook dikwijls vragen. Het is dan voor het kind die Blub vasthoudt veel gemakkelijker om de vragen te beantwoorden. De anderen kijken en luisteren eigenlijk naar Blub en niet onmiddellijk naar het kind met de angst om te praten.

Het is een stap naar het proberen openlijk te praten over een bepaald probleem.

Ondertussen heeft Blub er reeds vriendjes bij, namelijk onze verzameling vingerpopjes. Het is een plezier om de kinderen aan het werk te zien met de vingerpopjes.

Op 21 november werd Yorben 8 jaar. Zoals steeds werd er in de klas een feestje gehouden en werd de jarige in de bloemetjes gezet. Bedankt voor al het lekkers.

GELUKKIGE VERJAARDAG !!!