De poten waren droog, tijd voor een 2de laag. Halve werken, daar doen we niet aan mee… Ook kregen de tafelbladen een vernislaag (met vernis op waterbasis) om wat duurzamer te worden. Want ook duurzaam is MOS.
“Wat je zelf doet, de je beter”
Een goed, leuke stagiair is goud waard, zo blijkt! Bedankt meester Karim voor de fijne en leerzame activiteiten!! De pizza was overheerlijk en we keken met verbazing naar de proefjes met de ballonnen.
Half februari kregen de leerlingen de klas van Betty en Joni een grote verantwoordelijkheid. Zorg voor je eigen witloofwortel.
Per twee en met een stappenplan in de hand werden de materialen verzameld. Een fles, lat, een witloofwortel, schaar, mes, stift, … er kwam veel bij kijken. De fles opmeten en knippen, tandenstokers werden in de wortel geprikt (niet te diep) om die netjes hoog te houden, het waterpeil werd bepaald, … Een leuke opdracht waar het ene duo al vlotter mee overweg kon dan het andere. Het vroeg heel wat overleg en luisteren naar elkaar. En zoals verwacht, kwam het bij iedereen tot een goed eind.
Dagelijks controleren de leerlingen hun wortel. Met behulp van een persoonlijke kalender wordt de groei getekend, wordt de datum bijgehouden en het water gecontroleerd. Het is belangrijk dat de witloof in het donker staat, groenloof is niet aan ons besteed.
Na een tiental dagen zijn de resultaten opmerkelijk! De witloof is er sneller dan verwacht. Top!
Dat wordt weer een heerlijk maal. Of net niet
Sinds dit schooljaar waait er een nieuwe MOS wind door de Zandkorrel. Er waren reeds heel wat veranderingen. Veranderingen waar we echt trots op zijn.
Zo ook werken met verschillende werkdagen, verspreid over het hele schooljaar. We trekken dan met verschillende klassen de schooltuin in en nemen allerhande karweien onder handen. Onkruid wieden, de bramen en de kruidentuin snoeien, schors verdelen, het vogelbadje uitkuisen, de bloemenweide aanleggen, gras zaaien, … Allerhande taken die best ook leerzaam zijn.
Dit kan je hier, hier en hier nog eens lezen.
In de lente, als de zon goed van jetje geeft, de ijsheiligen het land uit zijn, dan viert het onkruid helaas hoogtij. Tijd voor onze laatste gezamenlijke MOS werkdag.
Naast onze braamstruiken, staan verschillende rabarberplanten. In het voorjaar komt de rabarber piepen en bij voldoende zon, groeit die als een kool.
We maakten tijdens de rabarbermaand een appel-rabarber taart en heerlijke rabarberconfituur met een toets van marjolein. Voor de taart hadden we voldoende aan 8 rabarberstengels, voor de confituur hadden we net 500g. Dit vroeg om het herberekenen van de toe te voegen suiker. De marjolein haalden uit onze kruidentuin.
De tweede dag van onze week was voor sommigen spannend. In de namiddag gingen we op bezoek naar de paardenkliniek. We zagen hoe de tandarts een tandwortel van een afgebroken tand trok, zagen pasgeboren veulentjes, voelden aan de tanden van een een paard en zagen verschillende soorten paarden. Ook werd een koe aan de luchtwegen geopereerd. Eng, maar o zo interessant! Op het einde van de rit stonden we met de hele groep op de weegschaal en we wegen met zijn allen evenveel als een zwanger paard. 900 kg!!!!! Maar voor we vertrokken, hadden we nog een leuke voormiddag voor de boeg.
We startten onze dag met verschillende workshops. Een groep kookte het middagmaal (mm.. heerlijke spaghetti), anderen rekenden uit hoeveel eten we voor ons en de dieren nodig hadden en een derde groep werkte actief met de paarden. Kammen en borstelen, het uitmesten van de stal, vers hooi aanvoeren, … geen taak was ons te zwaar.
Alweer een hele reeks foto’s. Genieten maar!
Het klinkt als een reclamespotje, maar bij ons is het echt. Op donderdag hebben we kookles. Elke les een nieuwe uitdaging. Deze keer maakten we een groentetaart. Een quiche, wat klinkt dat sjiek. Met verse groente uit de moestuin. Want zo in het midden van de herfst heeft onze moestuin nog heerlijke spinazie staan… De kleine plantjes hebben we tijdens onze werkdag in de grond gestoken en nu 2 maanden, veel regen en een hoop zonnestralen later kunnen we de spinazie plukken. Hoe ferm is dat?
Na het plukken, zeer zeer ZZEEEERRR goed wassen, kon de spinazie met een uitje in de kookpot. Wat begon als een hoop spinazie, kromp voor onze ogen tot een hoopje… Een zeer goed ruikend hoopje.
Dat de Zandkorrel groen is, is geen geheim. Dat de Zandkorrel nog groener kan worden, is ook geen geheim. En daar zijn we dit schooljaar mee gestart. Wat begon als een wild plan en de vraag om een nieuw project in te dienen, groeide algauw uit naar het effectief aan de slag gaan.
Dit jaar werken de kids nog actiever mee dan anders. Zo ook de kids van juf Joni. Na een openlucht les op het domein en het effectief stappen en bekijken van wat waar zou komen, brachten we de ideeën over op een plan. De speelberg kreeg een plekje, de openluchtklas werd getekend, het rusthoekje bestudeerd, … Het digitale bord werd voor deze les een digitale tafel. Fijn, met zijn allen de werken aan een echt plan. Onze school plat en klein, was toch even zoeken en oriënteren.
Eerst tekenden we de huidige situatie uit op het ene schoolplan. Daarna tekenden we op het toekomstige schoolplan. We gaven de nieuwe bomen een plekje, de nieuwe vlinderstruik, het fietsparcours, … Het digitale bord heeft zoveel functies dat ons plan compleet geworden is.
En het leuke is dat dit plan, wat we zelf tekenden, ook mee gaat in het officiële dossier. Ha!
Juni is een beetje de verwendmaand voor PE 2. Ook tijdens de kookles. Na een democratische stemming, koos de klas om pizza te maken. Elk zijn eigen pizza. Met beleg naar keuze. Tot groot plezier van juf 😉 koos iedereen voor salami en/of hesp.
Aan de slag dus. De kids kregen 3 pizzavellen voorgeschoteld en bedachten dat ze die in de helft gingen moeten snijden om elk een pizza te kunnen maken.
De volgorde van het beleggen werd besproken, hoeveelheden op de pizza vergeleken, het snijden van het vlees in gelijke stukken, …. Enfin, het pizza maken werd eigenlijk een soort rekenles.
De oven instellen op de juiste temperatuur en met de timer op 15 minuten was het afwachten geblazen.
Voorts spreken de foto’s voor zich 😀
Om de 2 weken staat er techniek op het programma bij juf Joni. Naast onder andere ons bijenhotel, de nieuwe kast, het bouwen van een toren met stokjes en elastiek stond er dit schooljaar nog een top item op de wenslijst. Een rijdende auto. Deze opdracht had juf voor ons in petto tijdens de maand mei.
We kregen en stappenplan en alle nodige materiaal. Onze auto moest voldoen aan 3 voorwaarden…
