Vandaag stond oplossingsgericht werken centraal. In groep moesten de kinderen verschillende problemen op lossen. Ze moesten leren met elkaar overleggen en hun oplossingen uitzoeken of ze wel juist waren. De opdrachten waren:
– een vierkant leggen met balken
– op de krukjes van plaats veranderen terwijl de pony’s aan de buitenkant moeten blijven wandelen
– de geblinddoekte medeleerling een opdracht laten uitvoeren
– de pony’s in de vierkant krijgen zonder holster en aanraken

Het was niet altijd even gemakkelijk maar de leerlingen hebben goed samen gewerkt en alles op eigen houtje kunnen oplossen. Leren luisteren naar elkaar was niet altijd even gemakkelijk. De kinderen hebben vandaag terug heel wat bijgeleerd. Nu nog toepassen in het dagelijkse leven.
Als afsluiter moeten de leerlingen ook helpen opkuisen. De uitwerpselen met het juiste materiaal opruimen en op de mesthoop gooien. Niet iedereen vond dit aangenaam om doen…
Op naar de volgende les.

(meer…)

Ongeduldig om naar de Hippotherapie te gaan …

Vandaag mochten we opdrachten uitvoeren samen met de pony’s. Eerst starten we altijd met de pony’s te borstelen en te kammen, zo krijgen we een band met de dieren.
Nadien mochten we met de pony’s werken en opdrachten uitvoeren. Niet altijd even gemakkelijk want de pony moet mee en doet niet altijd wat er gevraagd worden. Een beetje zoals sommige leerlingen als de juf iets vraagt ?. Hoe moet je dit dan oplossen.
Oefeningen waarop samenwerken, rustig blijven en elkaar en de pony dingen duidelijk maken zonder gefrustreerd te raken, kwamen duidelijk naar voor.

We kijken alvast uit naar de volgende keer.

(meer…)

Onze eerste sessie Hippotherapie

Vandaag vertrokken we voor onze eerste sessie Hippotherapie. Gedurende 6 weken gaan we op Hippotherapie. Elke week iets anders.

Vandaag mochten we eerst kennismaken met de verschillende paarden en pony’s. Voor velen de eerste maal dat ze een paard aaiden. We leerden dat een paard geen poten en een kop heeft maar benen en een hoofd. Het is tenslotte een ijdel dier.

Na de kennismaking mochten we starten aan het echte werk. Eerst onze pony ‘Cas’ netjes en proper maken. Kammen en borstelen. Nadien kregen we een plan en moesten we de piste proberen op te stellen zoals op het plan opgegeven. Hier kon men duidelijk zien  wie een ruim inzicht heeft, wie kon samenwerken en hoe er oplossend werd samengewerkt. Niet altijd even evident.

Nadien moest elke leerling een parcours afleggen met de pony in de hand. De pony mocht niet losgelaten worden en het parcours moest perfect afgelegd worden. De leerlingen leerden op deze manier om met het paard te communiceren, wat te doen wanneer het paard geen zin had en hoe een probleem op te lossen. Er kwam toch wel wat denkwerk aan te pas.

Nadien kwam een opdracht om met z’n allen en samen met het paard het parcours af te leggen zonder het paard en elkaar te lossen. Niet evident want de leerlingen moesten leren samen tot een oplossing te komen en om leren naar elkaar te luisteren en te kijken zonder dat de juf hiervoor opdracht gaf. Bepaalde leerlingen konden ons echt verbazen in het oplossen van problemen en de touwtjes in handen te nemen wanneer het voor sommigen te moeilijk werd.

Het was een super eerste ervaring en het smaakt zeker naar meer. Cas, tot volgende week !!!

(meer…)

Ja, ook wij gingen naar het Filmfestival van Oostende. We bekeken de film “Solan & Ludwig: de grote kaasrace”. Het is niet zomaar een film maar een stop-motionanimatie. Wat een moeilijk woord!

Uiteraard hebben we dit woord en de techniek erachter eens van dichtbij onderzocht. Met de stop-motion animatie techniek wordt het voorwerp (bv de pop) in een bepaalde houding gezet. Daar maakt de camera een foto van. Daarna wordt de positie van het voorwerp een heel klein beetje aangepast (bv een arm wordt enkele millimeters hoger getild) en wordt er opnieuw een foto genomen.

Door alle foto’s snel na elkaar af te spelen lijkt het alsof het voorwerp beweegt. Het maken van zo’n stop-motion filmpje kost heel veel tijd en geduld. Om een vloeiende beweging te krijgen, heb je maar liefst 24 foto’s per seconde nodig!

De film was heel mooi en nu is het aan ons om onze eigen mini-film te maken in de klas.

We aten ons lunchpakket op in Kinépolis. We mochten in de grote Chesterfieldzetels zitten waar de dag voordien de grote filmsterren hadden gezeten. We voelden ons toch ook wel een beetje filmster hoor…

Nu tijd om terug naar school te gaan en wat uit te rusten op een speelpleintje.

Een super geslaagde dag!

Wees nu zelf eerlijk… Wij als kind keken vroeger ook altijd uit naar die schoolreis…

Ook onze klas keer enorm uit naar het Boudewijnpark. Iedereen speelde samen en ging op alle attracties. Uiteraard is deze dag altijd te kort. Iedereen ging moe maar voldaan naar huis.

Einde van het schooljaar wil ook zeggen dat alles terug netjes achtergelaten moet worden. Iedereen had een taakje en moest zijn eigen stoel, tafel en werktafel volledig proper schrobben. Het was alle hens aan dek…

Alweer eentje jarig in onze klas. Wat worden ze allemaal groot. Vandaag werd Jaiden 8 jaar. Hij trakteerde ons allemaal op een lekker stukje taart met chocomelk.

Op dezelfde dag verjaarde ook juf, haar leeftijd zullen we niet verklappen ;-). Juf werd door Jaiden getrakteerd op een lekkere taart die ook onder de leerlingen werd opgegeten.

Dikke proficiat Jaiden !!!

Is het nu niet de beste periode om naar de kinderboerderij te gaan, om al die diertjes met hun jongen te zien?

Samen met de klas van juf Elien en juf Valerie werden we wegwijs gemaakt door al die mooie dierenliefde. We leerden de juiste namen van de diertjes, hoe mooi de liefde wel kan zijn en natuurlijk over al die lieve schattige jonge diertjes.

Het weer was ons goed gezind en dit alles maakt het zoveel aangenamer. We mochten de diertjes eten geven en aaien.

Wie zou dit niet willen doen !

(meer…)

Wauw… wat een verhalen. Laila haar boeken zijn allemaal verhalen uit haar eigen leven of verhalen van haar familie. Laila is half Tunesische half Belgische. Ze vertelde hoe haar papa in België belandde, welke weg hij moest afleggen, waarom er geen varkensvlees gegeten mag worden maar hij het toch probeerde wanneer hij dagen geen eten had, hoe hij haar mama leerde kennen en zich moest aanpassen aan onze cultuur…

Haar laatste boek ‘Hoger dan de bergen en dieper dan de zee’ vertelt haar papa zijn levensverhaal aan Laila haar kinderen. Ja, ondertussen is Laila Koubaa gehuwd en heeft ze al 2 kinderen. Hij vertelt over tradities, over gebruiken en zoveel meer. Een prachtig verhaal met mooie tekeningen over multiculturaliteit.

Als afsluiter mochten de leerlingen een sleutelhanger maken waarop Laila Koubaa hun naam in het Arabisch schreef.

(meer…)